ویروس پوشاک برند در ایران

ورود لباس های برند های خارجی در ایران هر روزه بیشتر می شود و در حدود  60 درصد از این لباس ها به صورت قاچاق وارد کشور می شوند. شاید بتوان گفت که اکثر برند های خارجی به همین منوال وارد بازار پوشاک ایران شدند وبه مرور زمان در بازار ایران مخاطبان زیادی را پیدا کردند.

با توجه به آمار رسمی در مورد بازار پوشاک ایران در این صنعت در حدود 9 میلیارد دلار گردش مالی وجود دارد و تنها 40 درصد از این بازار پوشاک به برند های داخلی اختصاص دارد. این بدین معنا است که بسیاری از کشور های دیگر مانند چین و ترکیه بسیاری از نیازهای پوشاک کشور ما را تامین می کنند. اگر به ابعاد ملی ورود این پوشاک به ایران هم توجه نکنیم، برند های خارجی با منابع مالی بالایشان قسمت اعظمی از بازار ایران را به خود اختصاص می دهند به خصوص که در حال حاضر گرایش به مد و برند های خاص در ایران هر ساله روبه افزایش است. هرچقدر که این برند های خارجی به کشور ما وارد شوند سهم تولید کنند گان داخلی در بازار ایران کمتر می شود.

برندهای خارجی به دو دسته تقسیم می شوند :

برندهای لوکس و برند های متوسط، برند های لوکس برای بازار ما چندان نمی توانند نگران کننده باشند زیرا قیمت آنها با ورود به ایران بسیار بالا می رود و اکثر افراد ترجیح می دهند که از این پوشاک نخرند در واقع بازار برند ایران از برند های متوسط نگران است که به راحتی می تواند قیمت خود را کاهش دهد و با تولید کننده داخلی رغابت کنند. گاها همین برند های متوسط از نام برند های لوکس استفاده می کنند تا مردم را متقاعد کنند که محصولات آنها همان مزیت های برند های  لوکس را دارد. مثلا برند مشهور زارا کار خود را  با  یک فروشگاه کوچک در لاکرونیای اسپانیا در سال 1975 آغاز کرد این در حالی است که در حال حاضر دارای 1500 شعبه در سراسر دنیا است و این به این معنی است که این شرکت منابع مالی زیادی را برای معرفی خود در صنعت پوشاک دارد.

استراتژی بسیاری از کشور های اروپایی یا شرکت های چینی بر این است که محصولات خود را با کیفیت بالاتر وقیمت پایین تر عرضه کنند و موافق این مسئله هستند که یک پوشاک می تواند با کیفیت خود را در بازار معرفی کند وشاید جالب است که بدانید محصولات زارا هیچ گاه برند خود را بر روی محصولاتش قرار نمی دهد وچیزی که مخاطبان را به سمت تولیدات این شرکت جلب می کند کیفیت بالا و مقرون به صرفه بودن تولیدات آن است. این بدین منظور است که خود پوشاک این شرکت خودش را تبلیغ می کند و باعث جلب مخاطب در سراسر دنیا می شود. بسیاری از شرکت های ترکی هم در حال حاضر به دنبال پیاده کردن این استراتژی د صنعت پوشاک هستند و تا کنون هم تا حدودی توانسته اند به موفقیت دست پیدا کنند. قیمت مناسب بهترین راه برای جلب توجه مشتری است.

 در حال حاضر ورود اجناس اصل این شرکت ها به ایران کمی مشکل است زیرا قیمت آنها پس از ورود به ایران افزایش پیدا می کنند وبسیاری از ایرانی ها قادر به تهیه این لباس ها نیستند اما بسیاری از برند های بی کیفیت از نام این شرکت ها استفاده می کنند تا محصولات خود را در بازار مطرح کنند.

اما جالب است که بسیاری از ایرانی ها تنها به دلیل نام تقلبی یک شرکت حاضر هستند که محصولات آن شرکت را تهیه کنند در حالی که حاضر نیستند همان کیفیت را با نام شرکت ایرانی بخرند. این بدین معناست که بازار پوشاک ما توسط برند های خارجی قبضه شده است و اکثر ما حتی به نمونه تقلبی این برند ها تمایل بیشتری داریم. برندینگ در حال حاضر در ایران به شکل یک ویروس در آمده است. به عنوان مثال در بررسی های اولیه توسط تیم قاچاق کالا در ایران متوجه شدند که حدود 200 برند ادعا کردند که دارای نمایندگی رسمی در ایران هستند در حالی که پس از تحقیقات متوجه شدند که از انها تنها55برند نمایندگی رسمی در ایران دارد و سایر تولیدات تنها تولیدات تقلبی بوده است.

در حال حاضر تمام تلاش برای خروج این برند های تقلبی از بازار ایران است اما همانطور که گفته شد تمایل مردم کشور و حمایت از واردات این محصولات اجازه خروج آنها از بازار ایران را نمی دهد. بسیاری از برند ها بر ارزش های ذهنی مردم تاثیر گذار هستند در حالی که شاید تنها این برند ها یک برند قلابی باشند. بازار یابی ویروسی برای این پوشاک به عنوان یکی از ابزار های جدید درصنعت پوشاک ایران خود نمایی می کند.  امروزه حضور برند های خارجی ومد گرایی در بازار ایران شدت بیشتری گرفته است و هر روزه پیشرفت می کند برای جلوگیری از نابودی صنعت پوشاک ایران باید جلوی ورود بی ضابطه این محصولات گرفته شود و تبلیغات به عنوان یک عنصر مهم در ساختار ذهنی مردم بر روی لباس های ملی و برند های ملی گذاشته شود. بسیاری از این برند ها به صورت قاچاق وارد ایران می شوند که باعث ورشکستگی بسیاری از برند های ایرانی خواهند شد.